Mr. AD opined,

"Guru devotion

Soh replied,

"It would not suffice to just “receive transmission”. People should find a guru that is truly awakened, not just a random guru. Then they need to study and learn from that guru until they themselves awaken.

Excerpt from https://www.awakeningtoreality.com/2024/01/finding-awakened-spiritual-teacher-and.html

Bodhidharma, esteemed as the first patriarch of Chan/Zen, marking him as a foundational and transformative figure in the lineage and teachings of this tradition, emphasizes the crucial role of a teacher in the journey towards enlightenment. In his teachings, he states, "To find a Buddha, you have to see your nature. Whoever sees his nature is a Buddha. If you don’t see your nature, being mindful of Buddhas, reciting sutras, making offerings, and keeping precepts are not equal to it. Being mindful of Buddhas results in good karma, reciting sutras results in a good intelligence; keeping precepts results in a good rebirth in heavens, and making offerings results in future blessings — but no buddha. If you don’t understand by yourself, you’ll have to find a teacher to know the root of births and deaths. But unless he sees his nature, such a person isn’t a good teacher. Even if he can recite the twelve groups of scriptures he can’t escape the Wheel of Births and Deaths. He suffers in the three realms without hope of release. Long ago, the monk Good Star was able to recite the twelve groups of scriptures. But he didn’t escape the Wheel, because he didn’t see his nature. If this was the case with Good Star, then people nowadays who recite a few sutras or shastras and think it’s the Dharma are fools. Unless you see your own Heart, reciting so much prose is useless.

To find a Buddha have to see your nature directly. Your nature is the Buddha. And the Buddha is the person who’s free: free of plans, free of cares. If you don’t see your nature and run outwards to seek for external objects, you’ll never find a buddha. The truth is there’s nothing to find. But to reach such an understanding you need a good teacher and you need to struggle to make yourself understand. Life and death are important. Don’t suffer them in vain.

There’s no advantage in deceiving yourself. Even if you have mountains of jewels and as many servants as there are grains of sand along the Ganges, you see them when your eyes are open. But what about when your eyes are shut? You should realize then that everything you see is like a dream or illusion. If you don’t find a teacher soon, you’ll live this life in vain. It’s true, you have the buddha-nature. But without the help of a teacher you’ll never know it. Only one person in a million becomes enlightened without a teacher’s help. If, though, by the conjunction of conditions, someone understands what the Buddha meant, that person doesn’t need a teacher. Such a person has a natural awareness superior to anything taught. But unless you’re so blessed, study hard, and by means of instruction you’ll understand.

People who don’t understand and think they can do so without study are no different from those deluded souls who can’t tell white from black.” Falsely proclaiming the Buddha-Dharma, such persons in fact blaspheme the Buddha and subvert the Dharma. They preach as if they were bringing rain. But theirs is the preaching of devils not of Buddhas. Their teacher is the King of Devils and their disciples are the Devil’s minions. Deluded people who follow such instruction unwittingly sink deeper in the Sea of Birth and Death.

Unless they see their nature, how can people call themselves Buddhas they’re liars who deceive others into entering the realm of devils. Unless they see their nature, their preaching of the Twelvefold Canon is nothing but the preaching of devils. Their allegiance is to Mara, not to the Buddha. Unable to distinguish white from black, how can they escape birth and death?

Whoever sees his nature is a Buddha; whoever doesn’t is a mortal. But if you can find your buddha-nature apart from your mortal nature, where is it? Our mortal nature is our Buddha nature. Beyond this nature there’s no Buddha. The Buddha is our nature. There’s no Buddha besides this nature. And there’s no nature besides the Buddha."

Also, Jigme Phuntsok Rinpoche said:

“If you wish to eradicate your afflictions, you must follow your teacher and study for a long time. Otherwise, studying for only a few days will not have any significant effect ... Some people today are not willing to study or reflect on the Dharma, but they are enthusiastic about meditation. They believe meditating all day with their eyes shut is the ultimate practice. I do not think much of this. Although there are people of the highest caliber who attain enlightenment without study or reflection, are you of such caliber? Therefore, you cannot live in a cave or another completely isolated place when you first start to practice. Instead, you should be with a qualified Dharma teacher and earnestly receive the Buddhadharma; it is best if you are always engaged in study, reflection, and practice. Of course, I am not asking you to study and reflect for a lifetime without ever practicing. But to spend an entire life in blind meditation without any study or reflection is also the wrong path!“"

Soh:

"In one of your sub posts you said most gurus are abusive. I disagree, I think most gurus are not abusive, but some indeed are. However it is the duty of all students to choose their guru wisely and carefully. You should not blindly follow any gurus but examine them first, have some criterias to select. For example, Dzogchen texts gives a list of criterias to select a guru.

Kyle Dixon (krodha) shared on Reddit before:

The master of the intimate instructions that possesses the vajra meaning has a positive attitude, is skillful in teaching, has obtained the empowerments, applies the meaning of Secret Mantra, understands all the inner and outer activities, is inseparable from the meditation deity, remains undistracted in samadhi, is knowledgable in the secret tantras of Secret Mantra, possesses the meaning of the intimate instructions of the Great Perfection, engages in all outer and inner sadhanas, [18b] never leaves the meaning of the view, gives up outer, inner, and secret activities, is endowed with qualities like a precious jewel, and enjoys an inexhaustible treasury. With the cord of compassion unsevered and the stream of affection uninterrupted, the master and disciple are thus connected.

A “master” to avoid is described as follows:

A master lacking a connection with a lineage of scholars, who is self-important, stupid, literal-minded, who does not understand the meaning of Secret Mantra, has harsh words for others, is boastful, has entered false paths, has not seen the mandala of the empowerment, disregards samaya, [18/a] is unable to answer questions, has little learning, and great pride — such an unexamined master is a māra for the disciple. He is not a master who can teach Secret Mantra and is unable to teach the Great Perfection, Ati. Do not associate with such a person.

Jigme Lingpa comments on the above excerpt regarding the unqualified teacher:

As it says, do not get involved with such a demonic master.

Longchenpa, in his own response to the above excerpt from the rig pa rang shar (regarding the unqualified teacher), states:

Accordingly, I advise you to avoid them.

The kun byed rgyal po tantra states:

The inauthentic master teaches scripture like a monkey, his false path beset with concepts.

And regarding the qualified teacher it goes on to say:

The master who displays the truth is a precious treasury worth an inestimable price.

Jigme Lingpa continues:

This tantra [rig pa rang shar] also speaks of six characteristics:

[i] having put all samsaric phenomena behind him, [ii] having few desires and being content, [iii] being skilled in practice and having had experiences, [iv] being learned in the meanings of the tantras and having striven to accomplish them, [v] being learned in the meaning of the view and being completely capable with it, and [vi] having great compassion and being happy in renunciation.

One with the complete set of these qualities is said to be necessary. If, on the other hand, he is merely an effigy of whom it is said This one is a wonderful source of miracles, This one holds an unsurpassable rank, and This one is a sacred object of worship and harmony with worldly people, then he is not [a genuine teacher].

More from Jamgon Köngtrul:

Avoid a master whose traits are discordant with those of a true teacher; But since a fully qualified master is rare, follow the one who is replete with good qualities.

A teacher whose traits are discordant with the characteristics of the [true] master stands outside of the Buddhist doctrine and connot be taken as a spiritual teacher. Consequently, even though the teacher may be very famous, active, etc., the discriminating student should be aware [of these shortcomings] and detach him or herself [from the teacher]. This should be done even if a teacher-student relationship has already been formed. If one has not yet formed such a relationship, one should avoid doing so, right from the beginning. Sakya Pandita states:

Detach yourself from the spiritual teacher
Who does not conform to the Buddha's teaching.

We should learn how to recognize [bad teachers] from the many descriptions given in the scriptures and then shun them. For example, the Condensed Tantra [of the wheel of Time] states:

Proud, subject to uncontrollable anger, defiant of pledges, guilty of misappropriation, ignorant [of the doctrine], willfully deceptive of students, having failed to enter the state of supreme bliss, uninitiated, a slave to wealth and enjoyments, careless, rude in speech, and obsessed with sexual desire: wise students who wish full awakening should shun such a teacher as they would hell.

Because we are living in a [degenerate] age, we very rarely meet a teacher endowed with all of the necessary qualifications. Since we may never meet such a teacher, we should accept a master who has many good qualities and very few weaknesses. [Pundarika's] Ultimate Familiarization states:

In this age of conflict, spiritual masters will exhibit both faults and virtues; not one is absolutely irreproachable. Therefore, examine well even those who excel in virtue before beginning to study with them."

"

Zen teacher Ven Jinmyo Renge Sensei: "Sometimes students really can't understand why they can't just sit at home, by themselves, without instruction. After all, the Buddha did that. Bodhidharma did that. May I point out that you are not the Buddha and you are not Bodhidharma. You're also not Einstein and you're not going to come up with anything like the theory of relativity – not without countless years of instruction and study and probably not even then. You're not Bach and so it is highly unlikely that you will write music like his, not without countless years of instruction and study. Sorry if this is the first time anyone's pointed this out, but things are not all equal, they're not all fair, we do not all have the same starting point and you are as you are, not as someone else is. Or was. Start from where you are and be willing to learn from others.


You might not like what I just said, but do you understand why I said it?

I once asked the Roshi about Teachers – if two people who had nothing in common Woke Up and became Teachers, would they somehow come to agree with each other about everything? He said "No, but they would understand why the other was saying or doing what he or she was saying or doing."" - https://wwzc.org/book/export/html/1017

Mr CK wrote:

Top contributor

Soh Wei Yu a good book on this matter is Guru Drinks Bourbon? by DKR

• 59m
• 
  

• 58m
• 
  

• 55m
• 
  

• Reply

https://www.facebook.com/groups/AwakeningToReality/posts/26988828614065213/

Mr EJ said:

 
Soh replying someone on the  insight of Anatman and No Mind, quoting Jayson MPaul (now Juliette Paul):  “https://www.awakeningtoreality.com/2018/11/the-doctrine-of-no-mind-by-bodhidharma.html

On a summary of no mind, see Jayson MPaul :
"Jayson MPaul
none of these things are about nihilism, although that is a real danger for those who misunderstand emptiness. No Mind is what is always already true. It has no existence of its own. No mind apart from phenomena, no phenomena apart from mind. This is what Soh Wei Yu meant when he said there is no true existence of mind."”

Soh comments:

That is the anatta insight

I think dependent origination is a deeper penetration

I think Juliette took dependent origination seriously later and was clear about total exertion etc

Bodhidharma also points to it when he said this and also quoted buddha. 心不自心，因境故心；境不自境，因心故境。"The mind does not exist as mind on its own; it is mind due to conditions of phenomena. Phenomena do not exist as phenomena on their own; they are phenomena due to conditions of the mind."

I think that is not merely no mind or anatman but also points to dependent origination 

…

The myriad forms of the entire universe are the seal of the single Dharma. Whatever forms are seen are but the perception of mind. But mind is not independently existent. It is co-dependent with form.
- Zen Master Mazu

-- https://www.awakeningtoreality.com/2022/10/some-zen-masters-quotations-on-anatman.html

When we see consciousness, we see all the factors supporting consciousness, not just consciousness standing alone independent of conditions.

I just posted this sutra which i find nice to atr blog: https://www.84000.co/texts/toh210-the-rice-seedling

Excerpt:


“For instance, the eye consciousness arises by way of five principles. What five principles? Namely, the eye consciousness arises based on the eye on which it depends, form, light, space, and the appropriate attention. Here, the eye functions as the basis for the eye consciousness. Form functions as the object of perception for the eye consciousness. Light functions as visibility. Space functions by not obstructing. Appropriate attention functions as mental reflection. Without these conditions, the eye consciousness cannot arise. But when the inner sense source, the eye, is not deficient, and likewise, when form, light, space, and appropriate attention are not deficient, then from the coming together of all these factors, the eye consciousness arises.



1.­49

“The eye does not think, ‘I serve as the basis for the eye consciousness.’ Nor does form think, ‘I serve as the object of perception for the eye consciousness.’ Nor does light think, ‘I function as the visibility for the eye consciousness.’ Nor does space think, ‘I do not obstruct the eye consciousness.’ Nor does appropriate attention think, [F.122.a] ‘I provide mental reflection for the eye consciousness.’ Nor does the eye consciousness think, ‘I am produced by these conditions.’ Yet, the eye consciousness is born from the presence of these conditions. Similarly, a corresponding analysis should be applied to the rest of the faculties.



1.­50

“Here, there is nothing36 whatsoever that transmigrates from this existence to the next. And yet, because there is no deficiency of requisite causes and conditions, the result of karma nonetheless manifests. It is like the appearance of the reflection of a face on the surface of a well-polished mirror. The face has not shifted onto the surface of the mirror, but because there is no deficiency of requisite causes and conditions, the face nonetheless appears there.

Original article in English: Self Enquiry, Neti Neti and the Process of Elimination

Translated to Polish by Paul Wolf:

Często mówię, że samo-dociekanie to nie mantra. To nie jest coś takiego, gdzie w umyśle powtarzasz: „Kim jestem… Kim jestem…”. To nie jest tego rodzaju praktyka. Jest to badanie, eksploracja, dociekanie prawdziwej natury tożsamości i świadomości.

Dociekanie / koan „Kim jestem przed narodzinami?” ma podwójny cel: wyeliminowanie wszelkiej konceptualnej identyfikacji (ego) oraz odkrycie wewnętrznej, promiennej Świadomości, czyli Czystej Obecności / Bycia.

Podczas mojej podróży samo-dociekania, która trwała ponad dwa lata (od 2008 do lutego 2010), obejmującej medytacyjne kontemplacje, takie jak „Kim jestem przed narodzinami?”, eliminowałem wszystkich kandydatów „mojego ja” – nie jestem moimi rękoma, nogami, imieniem, myślami. One przychodzą i odchodzą, są obserwowane, nie są mną. Więc kim jestem? Jak powiedział wcześniej John Tan: „Nie możesz poznać »Ostatecznego Źródła« bez procesu eliminacji”. Co jest eliminowane? Konceptualne identyfikowanie się z różnymi obiektami skonstruowanymi i postrzeganymi umysłowo. Dlatego zadaje się pytanie „przed narodzinami”, ponieważ kieruje ono umysł ku tej eliminacji. A co ta eliminacja ujawnia? Kim jestem, czym jest owo promienne Bycie, które zostaje odsłonięte po tym procesie eliminacji?

Ramana Mahariszi powiedział:

1. Kim jestem?

Nie jestem materialnym ciałem, które składa się z siedmiu rodzajów tkanek (dhatus); nie jestem pięcioma zmysłami poznawczymi, tj. słuchem, dotykiem, wzrokiem, smakiem i węchem, które postrzegają odpowiednie obiekty, tj. dźwięk, dotyk, kolor, smak i zapach; nie jestem pięcioma narządami działania, tj. ośrodkiem mowy, poruszania się, chwytania, wydalania i prokreacji, których funkcje to odpowiednio mówienie, poruszanie się, chwytanie przedmiotów, wydalanie i rozkoszowanie się; nie jestem pięcioma witalnymi prądami, praną itp., które wykonują odpowiednio pięć funkcji (oddychanie itd.); nie jestem nawet umysłem, który myśli; nie jestem nawet niewiedzą, która jest obdarzona tylko pozostałościami wrażeń obiektów i w której nie ma obiektów ani funkcjonowania.

2. Jeżeli nie jestem żadnym z tych, to kim jestem?

Po zanegowaniu wszystkich wyżej wymienionych jako „nie to, nie to”, świadomość, która pozostaje – to jestem ja.

3. Jaka jest natura świadomości (ang. awareness)?

Natura świadomości to istnienie-przytomność-błogość.

Kontynuuj lekturę: https://app.box.com/s/v8r7i8ng17cxr1aoiz9ca1jychct6v84

Ta linia dociekania („Kim jestem przed narodzinami?”) doprowadziła mnie do chwili w cichej medytacji, gdzie wszystko ustało, pozostawiając jedynie niewzruszoną pewność czystego istnienia i obecności.

Eliminacja konceptów, aż nie zostanie żaden, z pewnym wsparciem w postaci samo-dociekania lub koanu zen, pozwala osiągnąć stan całkowitej ciszy (ciszy konceptualnego umysłu) i bezpośrednie potwierdzenie obecności / wyrazistości / promienności.

Chociaż ta metoda skutecznie rozpuszcza konceptualne przywiązania i ujawnia promienny rdzeń Świadomości, nie rozwiązuje jednak problemu inherentnego istnienia zjawisk oraz dualizmu podmiotowo-przedmiotowego, ani też nie daje wglądu w to, że zarówno „ja”, jak i zjawiska są tylko nominalne. Aby przezwyciężyć poglądy, które utrwalają cztery skrajności, potrzeba głębszych wglądów i uświadomień. Czasami nazywamy to w skrócie inherencją, oznaczającą, że pojęcia są utrwalane i błędnie postrzegane jako rzeczywiste. Wymaga to jednak głębszych wglądów i jest kluczowe dla uwolnienia głębszych afektywnych i poznawczych zaciemnień. Samo zatrzymanie myślenia konceptualnego lub ujawnienie się własnej Promienności nie wystarczy, aby zrozumieć jej naturę.

Na tym etapie, po zrealizowaniu promienności, John Tan wskazuje:

Zanim możemy przejść do kolejnej ścieżki i skupić się na promienności oraz na naturalnym stanie, bez rozpoznania implikacji wynikających z konwencjonalności i przejrzenia ich, będą istniały ciągłe poznawcze oraz emocjonalne zaciemnienia. Jak daleko i głęboko możesz pójść? Tym bardziej trudno mówić o naturalnym stanie, gdy nie można nawet rozróżnić, co jest konwencjonalne, a co ostateczne.

Jak powiedział John Tan:

Kiedy potwierdzamy promienną wyrazistość bezpośrednio, mamy osobiste doświadczenie smaku tego, co nazywa się „ostatecznym, wolnym od wszelkich konceptualnych wyobrażeń”, ale umysł nie jest „wolny od konceptualnych wyobrażeń”.

Wcześniej napisałem również:

Postrzeganie siebie lub własnego spostrzegania jako podmiotu i zjawisk jako przedmiotów to fundamentalne przeświadczenie, które uniemożliwia smakowanie przejawień jako promiennej wyrazistości… nawet po uświadomieniu anattā (bezjaźniowości) pozostają subtelne zaciemnienia poznawcze, które utrwalają zjawiska, ich pojawianie się i zanikanie, przyczynę i skutek, inherentne powstawanie itd.

Tak więc przeświadczenie nie polega tylko na sztywnym myśleniu, takim jak etykietowanie, ale jest dla mnie jak zasłona utrwalania, która rzutuje i zniekształca promienne przejawienia i ich naturę.

Innym sposobem, aby to ująć, jest to, że fundamentalnym konceptualnym wyobrażeniem, które zaciemnia rzeczywistość / takość, jest utrwalanie siebie i zjawisk w kategoriach skrajności istnienia i nieistnienia z powodu niewiedzy odnośnie natury umysłu / przejawień.

…

Jeżeli masz na myśli tylko potwierdzenie promiennej wyrazistości, jak „ja jestem”, to jest to po prostu niekonceptualny smak i uświadomienie obecności.

Ten moment jest niedualny i niekonceptualny oraz niesfabrykowany, ale to nie znaczy, że pogląd zakładający inherencję został przejrzany. Ponieważ fundamentalna ignorancja pozostaje nietknięta, promienność będzie nadal przekształcana w podmiot i przedmiot.

W książce E. Napper możemy przeczytać:

Proces wykorzenienia awidji (niewiedzy) jest pojmowany… nie jako samo zatrzymanie myśli, ale jako aktywna realizacja przeciwieństwa tego, co ignorancja błędnie pojmuje. Awidja nie jest po prostu brakiem wiedzy, ale specyficznym błędnym przekonaniem i musi zostać usunięta przez uświadomienie jej przeciwieństwa. W tym duchu Tsongkhapa mówi, że nie można pozbyć się błędnego przeświadczenia o „inherentnym istnieniu” jedynie przez zatrzymanie konceptualizacji, tak jak nie można pozbyć się pomysłu, że w ciemnej jaskini jest demon, jedynie starając się o nim nie myśleć. Podobnie, gdy trzeba zapalić lampę i zobaczyć, że tam nie ma demona, tak potrzebne jest światło mądrości, aby rozproszyć ciemność ignorancji.

[w]: Elizabeth Napper, „Dependent-Arising and Emptiness: A Tibetan Buddhist Interpretation of Madhyamika Philosophy”, Wisdom Publications, 2003, str. 103, ISBN 0861713648

Ważne jest jednak, aby zauważyć, że autorzy ze szkoły Gelug i spoza szkoły Gelug mogą mieć różne definicje konceptualności, jak lata temu zauważył John Tan:

Nie do końca, obie strony mają pewne bardzo głębokie racje. „Konceptualność” Miphama nie odnosi się tylko do symbolicznej warstwy, ale także do poglądu na siebie, co jest bardziej kluczowe. Mipham bardzo jasno to określił i powiedział, że Gelug błędnie rozumie konceptualność jako jedynie symboliczną i mentalną nadbudowę, co nie jest tym, do czego się odnosił, a następnie przedstawił 3 rodzaje konceptualności. To samo dotyczy również Dharmakirti… Istnieje ogólna definicja i bardziej subtelne definicje.

Jednak dla początkujących, którzy próbują zrealizować „ja jestem”, przejście przez wspomniany wcześniej proces eliminacji oraz skupienie się na samo-dociekaniu jest wystarczające, aby doprowadzić do samo-realizacji.

Warto przeczytać artykuł „The Direct Path to Your Real Self”, ponieważ autorowi udało się doprowadzić kilku ludzi do uświadomienia „ja jestem” i dobrze wyjaśnia on proces samo-dociekania oraz proces eliminacji.

Pytanie:

Dziękuję, Soh, bardzo to doceniam.

Znam część materiału, ale przejdę przez wszystko ponownie.

Czy możesz powiedzieć coś bardziej szczegółowego na temat jakości pytania „co jest świadome »ja«” w przeciwieństwie do „kim jestem”? Jeśli pozostawia mnie to w „bardziej pustym” doświadczeniu, to czy jest to na pewno lepsze pytanie dla mnie, czy ważne jest, aby nadal próbować dekonstruować tę nieprzyjemnie zmieniającą się tożsamość, na którą wskazuje „kim jestem”?

Soh odpowiedział:

„Kim jestem” nie wskazuje na poczucie „ja”, pozwala ci zobaczyć, że to poczucie „ja” w rzeczywistości nie jest tym, kim jesteś. Ty jesteś tym, co jest świadome i wcześniejsze wobec tego poczucia „ja”. Wszystkie przedmioty, które są pojmowane lub postrzegane, a które są błędnie uważane za Jaźń, są naturalnie negowane w stylu „neti neti” – „nie to, nie to”. I tak wracasz do Źródła, czyli do czystego Bycia, wcześniejszego wobec wszelkich konceptów i poczucia „ja”.

„Kim jestem” wskazuje na czyste „ja-ja”, wcześniejsze wobec wszelkiego pojęciowego poczucia siebie i postrzeganych przedmiotów. Innymi słowy, wskazuje na to samo, na co wskazuje „to, co jest świadome”.

To, że poczucie siebie, jak wspomniałeś, „nieprzyjemnie się zmienia”, jest już dla ciebie podpowiedzią, że w rzeczywistości nie jest to tym, kim naprawdę jesteś, nie jest twoją prawdziwą Jaźnią. Więc dociekanie „kim jestem” naturalnie neguje to zmieniające się poczucie „ja” jako możliwego kandydata na to, kim jesteś. A widząc to, naturalnie to dekonstruujesz i wracasz do Źródła w samo-dociekaniu.

„ŚWIADOMOŚĆ, KTÓRA WIE, »JA JESTEM«”

Ramana Mahariszi opisuje poczucie „ja” jako fundamentalną, oczywistą świadomość, która zawsze jest obecna. To jest świadomość, która wie „ja jestem”. To „ja” nie jest ciałem, umysłem ani ego, lecz czystą, niezmienną świadomością, która leży u podstaw wszystkich doświadczeń. Ramana często odnosi się do tego jako „ja-ja” lub prawdziwe „ja”.

Aby rozpoznać, że jest to prawdziwe „ja”, Ramana mówi, iż należy uznać, że jest ono zawsze obecne i samo-świetliste. W przeciwieństwie do przemijających myśli i wrażeń, które przychodzą i odchodzą, to „ja” pozostaje niezmienne. Jest cichym świadkiem wszystkiego, co się dzieje, nie będąc przy tym przez to dotkniętym. Kiedy wszelkie myśli i identyfikacje z ciałem oraz umysłem zostają porzucone dzięki samo-dociekaniu, wtedy to, co pozostaje, to właśnie ten czysty stan istnienia.

Ramana radzi, że dzięki systematycznemu samo-dociekaniu, zadając pytanie „Kim jestem?” i kierując uwagę do wewnątrz, fałszywe identyfikacje opadają. Prawdziwe „ja” objawia się nie jako przedmiot do zobaczenia, lecz jako sama istota naszej egzystencji. Jest doświadczane jako głęboki, inherentny stan obecności i spokoju, pozbawiony atrybutów, wyróżników czy form.

W istocie to poczucie „ja” jest po prostu stanem czystej, niezmiennej świadomości, która zawsze jest obecna. Wiedza o tym, że jest to prawdziwe „ja”, pochodzi z bezpośredniego doświadczenia tej nieprzerwanej, oczywistej świadomości, która przekracza wszystkie tymczasowe doświadczenia i zjawiska.

Źródło:Awakening to Reality, grupa w serwisie Facebook

Obejrzyj koniecznie: https://youtu.be/ZYjI6gh9RxE?si=6M4zn5tHE7fQlJcr

Obejrzyj również: https://youtu.be/MTvyLfCd9jI?si=9sUAHomIpD76iQn-

Zobacz także:

• What is your very Mind right now?
• Tips on Self Enquiry: Investigate Who am I, Not 'Ask' Who am I
• The Direct Path to Your Real Self
• The Awakening to Reality Practice Guide and AtR Guide - abridged version
• How silent meditation helped me with nondual inquiry
• Do you need to quiet the mind for self enquiry to work?